Interne competitie 2024-2025

Daniël Agterhuis; wedstrijdleider interne competitie

De trend die door van-functie-veranderde wedstrijdleider Yurian Harjono in seizoen 2023-2024 in het jaarverslag is geobserveerd, zette zich door in het afgelopen seizoen: het aantal spelers neemt toe!
In periode 1 waren er zelfs 30 spelers die meer dan 3 wedstrijden hebben gespeeld (één jaar geleden waren dit er nog 18)!
De opkomst blijft ook stabiel door het jaar heen met 27 en 28 spelers respectievelijk in periode 2 en 3.

De vraag aan het begin van het seizoen is wie de tweejarige impasse van de top drie: Emile Hoogterp > Bert van Drongelen > Yurian Harjono kan doorbreken. Kan een buitenstaander aan de boom schudden, of weten de heren zelf een verandering in volgorde te forceren?

Voordat we de titanenstrijd bekijken is er verderop in de ranglijst ook nog genoeg om voor te strijden.
Met de gelijkmatig toenemende deelname van twee jeugdspelers die furore hopen te maken onder de senioren en de komst van nieuwe leden gedurende het seizoen is er voor de top 10 en top 20 ook genoeg competitie. Nieuwe rivalenstrijden, angstgegners en dubieuze openingen doen daarmee ook hun intrede dit seizoen. In combinatie met de hoge opkomst is er een grote verscheidenheid aan tegenstanders en dus genoeg mogelijkheden om elkaar op een sportieve manier van het bord te schuiven.p> Ondanks al het nieuwe blijft het ouderwets gezellig in De Pol. De 5-minuten partijen die door de onverzadigde schakers na het reguliere programma nog aan de statafel bij de bar worden gehouden lopen soms tot in de vroege uurtjes nog door.

Het gevecht bovenaan om de knikkers belooft een spannende te worden. Niemand blijkt oppermachtig op de 64 velden, en het spreekwoordelijk goud, zilver en brons veranderd door het seizoen heen regelmatig van eigenaar. Het wordt daarom een queeste naar consistentie, wie kan op een slechte dag alsnog winnen en verliespunten minimaliseren.
Aan de start van het seizoen zijn er 7 redelijke kansmakers, waarvan er op de laatste speelronde nog 3 over zijn die mathematisch het kampioenschap naar zich toe kunnen trekken. In een knotsgekke slotronde is het uiteindelijk weer Emile die de wisselbokaal nog een jaar op zijn nachtkastje mag zetten.
Voor degenen die de statistieken niet al te vaak bekijken: het verschil tussen de nummer 1 en 4 in de laatste periode was slechts 4,5 punten (op 547,5 punten), vrijwel verwaarloosbaar. Het moet wel heel uitzonderlijk lopen willen we zo’n marginaal verschil in de toekomst nog een keer zien. Met dat gezegd hebbende blijft meneer Hoogterp (ook wel Houdini) dus de te kloppen schaker.

Jeroen is uiteindelijke degene die de impasse doorbreekt door zichzelf op de slotronde met het brons te bekleden.
De ranglijst op basis van de kampioenspunten ziet er dan als volgt uit